Tribute to Mazol

Jakiś czas temu miałem ogromną przyjemność rysować kower. 

Swoją wersję znakomitego dzieła Szanownego Pana Mazola:

Z niecierpliwością czekam na albumy Mazola.

Myślę, że będą się dobrze czuły stojąc na półce między tworami R. Crumba i T. Baranowskiego.

Rysowałem w tym oto cudzie techniki:

Fantastyczna sprawa. Polecam wszystkim biurwom.

Zamiast przeglądania waszej klasy

albo innych fejsbuków, twórzcie!

Oto moja radosna twórczość:

Kiedy już się wyżyłem rysując powyższe autoportrety,

przyszedł czas, kiedy postanowiłem zmierzyć się z czymś poważniejszym.

Wtedy powstało dzieło!

Wątpię czy kiedykolwiek uda mi się narysować coś lepszego.

Obawiam się, że to moje opus magnum. Reszta będzie już tylko odcinaniem kuponów:

I na koniec coś z zupełnie innej beczki: